Bir köyün içinde 2 ülke var: Köylüler 104 yıldır sınırda toplanıyorlar
Sarp köyü muhtarı Yalçın Çakır’a göre, 1921’de sınır çizildiğinde köy ortadan ikiye bölündü. Türkiye tarafında kalanlar “Sarp” adını alırken, Gürcistan topraklarında kalanlar “Sarpi” adını benimsedi. O yıllarda kısa süreli geçişlere izin verilen “pasavan” belgeleriyle akrabalar birbirini görebiliyordu. Ancak 1936’da sınır tamamen kapatıldı. O günden 1988’e kadar, birinci derece akrabalar bile yalnızca özel izinlerle görüşebildi.
Çakır, Gürcistan’da teyze, kuzen ve daha birçok akrabası olduğunu belirterek, “Bizim sülalenin büyük kısmı sınırın öbür tarafında kaldı. Ama ne olursa olsun gönüller bir.” diye konuştu.
SINIRDA BULUŞUYORLAR
Köy halkından Mükerrem Tuzcu ise dereden karşıya baktığında halasının evini görebildiğini söyledi ve sözlerine şöyle devam etti.
“Sarp’taki insanların neredeyse tamamının karşı köyde bir akrabası var. Sınır açılır açılmaz oğlumla birlikte Gürcistan’a gittim. Akrabalarımızı görüp sarıldık. Hasretle ağladık. O bağ hiç kopmadı, çocuklarımı da bu bağın parçası yapıyorum.”
Benzer duyguları paylaşan Bayram Ali Özşahin de “Eskiden parmağını karşı köyü göstermek bile suçtu. Ama şimdi görüşüyoruz, bayramlaşıyoruz. Sınır açıldı ama içimizdeki bağ zaten hiç kapanmamıştı.” dedi.
AİLE BAĞLARI KOPMUYOR
Zeki Çakır, karşı yakadaki akrabalarının soyadının “Merakitse” olduğunu belirtti. Sınır açılmadan önce tanışma hayalleri kurduklarını anlatan Çakır, “Şimdi gidip sohbet ediyorum. Çocuklarımı da tanıştırdım. Aile bağımız yıllar geçse de unutulmadı.” diye konuştu.
Hasan Aytan ise ailesinin büyük bölümünün Gürcistan tarafında kaldığını söyleyerek, “Sınırlar olsa da gönüller birdir. Birbirimizi unutmadık. Düğünde, cenazede yan yanayız. Aramızdaki hudut hiçbir zaman bizi ayıramadı.” dedi.
Bu habere emoji ile tepki ver
Haber Kaynak : SOZCU.COM.TR
“Yayınlanan tüm haber ve diğer içerikler ile ilgili olarak yasal bildirimlerinizi bize iletişim sayfası üzerinden iletiniz. En kısa süre içerisinde bildirimlerinize geri dönüş sağlanılacaktır.”
